Na het turtle-festijn pakken we de bus naar Costa Rica. Zo, wat een verandering! Ze hebben hier gewoon prullenbakken langs de straat, nette stoepen, comfortabele bussen en dito buschauffeurs, koekepannen mét anti-aanbak-laag (heb ik 4 maand niet gezien!), heerlijk warme douches en bijna iedereen spreekt Engels...... Echt een wereld van verschil met de landen die achter ons liggen. Ook in budget trouwens, alles wordt in één klap 2x zo duur.

Een grensovergang zorgt doorgaans voor spektakel, vaak sta je met de douaniers te onderhandelen hoeveel dollar ze willen hebben voor het stempeltje in je paspoort (en de helft verdwijnt rechtstreeks in hun eigen borstzakje). Costa Rica kent geen entrance-fee, maar de douaniers staan daarentegen wel bekend om hun strengheid t.a.v. de papierwinkel. Dit om het grote aantal Nicaraguaanse immigranten tegen te gaan. Naast je geldige paspoort moet je dus een bewijs laten zien dat je het land weer verlaat, bijvoorbeeld een bus- of vliegticket naar Panama. Tsja, hebben we niet! Nu ben ik aardig bedreven in het namaken van officiele documenten, toch was het zweten in het immigratie-hokje met onze nepper-de-nep vliegtickets van Costa Rica naar Colombia. Valsheid in geschrifte, maar há, het meisje trapte er gewoon in en stempelde er vrolijk op los. Hebbes!

Costa Rica zit vol met wildlife en prachtige natuur, en we bussen rechtstreeks richting La Fortuna. Als we bij een lokale touragency wat informatie opvragen over verschillende activiteiten vraagt het moppie ineens:

'What are you guys doing tomorrow?'

Of we zin hebben in een gratis tour naar natuurreservaat Caño Negro want ze zoeken nog mensen. Ze gaan foto- en filmopnames maken voor hun foldertjes en website. Euh leuk, maar moet ik dan niet nog even naar de kapper? Als je weet dat een gemiddelde dagtourtje in Costa Rica vlotjes 60 dollar p.p. kost, snap je dat we niet lang hoefde na te denken over dit aanbod.

Groene leguanen, drie-vingeringe luiaard, de jesus-christus hagedis (kan over water lopen), een kaaiman, grappige vleermuisjes, drie soorten apen, 2 soorten ijsvogels, een snake-fish, een enorme hoeveelheid reigers en weet-ik-veel-wat-ik-nu-nog-vergeet later kunnen we gerust zeggen dat de tour echt waar voor ons geld bood! En de bus was heerlijk ge-airco-od, de gids superenthousiast met veel kennis van zaken, en een lunch als deze hadden we nog niet eerder meegemaakt. En we komen nog in de folder ook, hihi! Wereldberoemd in Costa Rica..........

De volgende dag boeken we een jeep-boot-paard-jeep tocht naar onze volgende bestemming. De natuur is hier nogal ongerept en je hebt wat verschillende vervoersmiddelen nodig om je te verplaatsen. Na twee uurtje paardrijden (de eerste in mijn leven) is de lijst met beroepen die ik later als ik groot ben NIET wil worden weer met eentje uitgebreid: paardrij-instructeur..... Tjonge jonge, mijn paard was echt hardstikke lief en prachtig mooi, maar dat zit-sta-zit-sta heb ik gewoon niet onder controle. Ook Karin moest van voor tot achter ingebalsemd worden met hete zalf gisterenavond, en ik heb een zooitje blauwe plekken op mijn lichaam waar je misselijk van wordt. Nee, doe mij maar 28 pk. van een 2CV-tje in plaats van deze ene pk van gisterochtend. Maar het was wel weer prachtig!

Spreek jullie lator,

Adios van Arjen en Karin