Na een 18 uur durende busrit komen we dan toch fijn semi-uitgelapenaan in Panama City. We zoeken ons helemaal in ‘t ronde naar een hostel. De eerste 2 waren vol, en dan vinden we dan toch na lang zoeken en zweten (Panama City is hot!)Hotel Casco Antiquo dat voor heen Hotel Colon heette.... Nou, je snapt het wel, misverstanden alom en de een stuurt je daarheen en de volgende hierheen.

We ontmoeten de volgende ochtend bij het ontbijt Gwen. Wij zijn opzoek naar een zeilboot die ons naar Colombia gaat varen, en hey deze man is Captain Gwen en heeft een boot die vertrekt in een paar dagen! We ontmoeten de 2 andere passagiers, een stel uit Australië. Dat komt goed uit want daar hadden we nog geen vrienden..... :) We vertrekken woensdag 3 november met de boot richting Colombia! Jeuh, hier hebben we zin aan! Lang naar uitgekeken en dan gaan we nu dan toch eindelijk!!

We vermaken ons nog 2 dagen in Pananma City. Het is een stad met grote contrasten. Arm en rijk, nieuw en oud. Het heeft een oud stadsgedeelte en een spiksplinternieuw. Het oude is echt oud en veel gebouwen staan leeg en op instorten. Maar toch zijn ze dit aan het opkanppen en zijn er prachtige straten met koloniale gebouwen. Ook nemen we een kijkje bij het bekende Panama kanaal. Echt super indrukwekkend! We slenteren nog een dagje door de stad en dan vertrekken we richting Colombia. Spannend....

We vertrekken vanaf Portobelo. We hebben nog nooit gezeild en nou stappen we gelijk op voor 5 dagen..... Er zijn veel verschillende verhalen over deze zeiltocht. Somige hebben supermooi weer en rustige zee, en bij anderen is de zee erg ruig en zijn mensen de hele tocht zeeziek. Wij zitten niet bij de eeste, helaas.....

We vertrekken ‘s avond rond 6 uur. We zijn allemaal geinstaleerd en hebben met elkaar kennis gemaakt. Alex en Kristie uit Australië, en Mary uit Parijs. En dan Captain Gwen uit Frankrijk met zijn vriendin Veronica uit Argentiniëen hun 6 maanden oude zoon Morgan. Wauw, als ik dit zo zit te typen denk ik zelf nog: leuk intressant clubje mensen bij elkaar! We hebben het zeker getroffen we kunnen het allemaal goed met elkaar vinden!!

Gelijk deze eerste nacht liggen we heen en weer te schudden in ons kleine bedje. Zo nu en dan vliegt er iets door de boot wat niet op zijn plek kan blijven staan. We denken allebei, oooh waar zijn we aan begonnen..... Pffff, wat heftig we hebben allebei anti-zeeziek pillen nodig om ons redelijk goed te blijven voelen. We zitten in de uitwaaiers van de orkaan. Gelukkig duurt het een para uur en dan wordt de zee weer wat rustiger.

Hahaha, dachten we dus leuk een romantische zeiltrip door de caribbean geboekt te hebben maar dat is mooi mis. De boot heeft geen privékamer, iedereen heeft wel zijn eigen bed maar niks gezellig klein bedje in een leuk klein kajuitje. ‘T is allemaal in 1 ruimte, de bedden zijn gelukkig wel klein. De lucht was ook niet straalblauw en de zee was een beetje grijs. Maar hé, dan worden we wakker in de San Blas eilanden. We gooien het anker uit voor een paar kleine eilandjes. De zon begint te schijnen en de wereld ziet er weer prachtig uit. We worden niet meer heen en weer geslingerd, maar worden in plaast daarvan voorzien van een heerlijk ontbijt.

We hebben een paar heerlijke dagen in de San Blas. We vermaken ons met zwemmen, lezen, kletsen, eten, rummetjes drinken en weer van vooraf aan: zwemmen lezen...... Heerlijk! Er komen indiaanse vrouwen van de eilanden met een bootje langs om spulletjes te verkopen. Mooie kettingen en geborduurde doeken waar ik er fijn 1 van in mijn tas heb nu. Dan ‘s middags komen de mannen langs in het bootje om hun vers gevangen vis en kreeft te verkopen. Natuurlijk wordt dit gekocht door onze bootvrienden en direct in de pan ermee voor de lunch. Wij veganeezen zeggen nee, maar we hebben wel alles geprobeerd. Zelfs de haai, en dit is ook nog een bedreigde diersoort!!! Tsja die indianen eten gewoon alles wat ze vangen. We voelen ons helemaal in ons element! Heelrijk, zon, stand en verders niks. Aan al deze luxe komt na 3 dagen een eind en we gaan de oversteek naar Colombia maken.

2 nachten en 2 dagen is deze oversteek. Niets vermoedend vertrekken we uit het paradijsje richting open zee. Dan steekt daar aan stuurboord (of was het bakboord¿?) een flinke wind op we gaan we 9 knopen! Geen idee hoe hard dat is, maar het voelde goed! Maar dan..... regen en nog veel meer wind. De boot hangt lekker scheef en er schuift weer van alles heen en weer. We nemen allemaal nog maar een pilletje en hopen op het beste. Nou, het beste was dus 11,4 knopen! Pffff, wat een wind. Dit was het hardst dat onze captain ooit heeft gevaren. De zeilen worden naar beneden gehaald, het wordt te gevaarlijk en we gaan te snel. De kans date en zeil knapt is te groot. Maar helaas voor Alex, zonder de zeilen gaan we nog meer heen en weer en komen we geen steek meer vooruit. We worden alle kanten op gesmeten en vinden het zo nu en dan toch wel beangstigend. Captain Gwen probeert nog een keer de zeilen op te heisen, Arjen moet dan maar ff sturen!! Hihi, hij als man aan boord mag hij het dan even overnemen. Arjen gooit al zijn zeilervaring in de wind en doet heel erg zijn best maar het help niks. Geen land mee te bezeilen met deze boot en dit weer. Hup, zeilen weer omlaag. (Ben nog verbaasd dat Captain Gwen op het dek blijft staan tijdens deze storm.) De enige die de hele nacht geen kik geeft is baby Morgan (wauw, slaapt gewoon door!). We komen een paar uur niet vooruit en worden flink heen en weer geschud. Waarom leek me dit ook al weer leuk?? Vliegen kon ook en duurde slechts een uurtje naar Colombia.... En dan oeps, valt Mary bij ons in bed. Even een momentje van onbedachtzaamheid en een hoge golf heeft je te pakken. Van links naar rechts, en van voor naar achter. Het voelde voor mij een beetje als in een film, en ik had net in de bus rit naar Panama de film 'The perfect storm' gezien met George Cloony hahaha. Heerlijk! Na bijna 48 uur bootje slingeren komen we veilig aan in de haven van Cartagena Colombia. De laaste uren waren rustig. Zelf helemaal geen wind meer!

Moe en voldaan van deze geweldig mooie, spannende, leuke, gezellige, leerzame bootreis stappen we aan wal in Colombia. Wat een supertrip, mooie standen, onbewoonde eilanden, hoge golven, lekker eten en fijn gezelschap. Captain Gwen bedankt voor het kundig varen en ons veilig aan wal brengen!

In Colombia vieren ze feest. Het is Independence day. Wij vieren met z'n allen mee! Blij dat we aan een nieuw continent beginnen en hier veilig en wel zijn aangekomen.

Binnenkort meer over mooi Colombia!

Liefs Arjen en Karin